Nadat hij geveld was door een herseninfarct lag Marc van der Linden wel drie uur op de grond van zijn flat. Zijn vader zou hem uiteindelijk vinden. “Het was inmiddels middernacht toen mijn vader mij vond, als uit de hemel gezonden”, vertelt Marc.
Hij heeft nog een lange weg te gaan, hoewel de uitslagen niet zo slecht waren. “Ik heb een behoorlijke opdonder gekregen en ben hier nog wel even zoet mee. Ik moet straks revalideren om weer te kunnen lopen”, geeft hij aan vanuit het ziekenhuis. Hij volgt tevens logopedie. “Want, zoals je hoort, praat ik anders dan voorheen. Toch waren er geen echte uitvalverschijnselen, ik mag geloof ik niet mopperen.”
Marc heeft moeite met praten, maar toch wil hij absoluut zijn verhaal doen. Hij onthult dat hij op de grond viel toen hij het herseninfarct kreeg. Daarbij stootte hij tegen een kastje met een wonde onder zijn oog tot gevolg.
Hij had enkele uren een afspraak staan met zijn vader. Toen Marc zijn telefoon niet opnam, begon de vader het ergste te vrezen. Aangezien Marc de deur niet opende, moest hij een raampje intikken. Toen zag hij Marc liggen en belde meteen de hulpdiensten.
Marc was de hele tijd wel bij bewustzijn. “Daar heb ik minstens drie uur gelegen, zonder dat ik alarm kon slaan. Ik kon nergens bij en heb al die tijd maar liggen bidden: ‘Wees gegroet Maria, vol van genade…’ Een katholiek jongetje, zo ben ik opgevoed, en ineens komt dat weer naar boven in dat soort omstandigheden.”
