Een verwoestende brand heeft een tragische tol geëist in het Belgische Hoei, waar een volledig gezin om het leven kwam. Twee ouders, Martine en Robert, en hun vier dochters Tatiana (5), Olivia (8), Natacha (10) en Mélissa (14) konden niet op tijd aan de vlammen ontsnappen. “Twee jaar geleden verloren we al mijn broer. Dit is echt een vernietigende klap,” getuigt Odette, de tante van Martine, bij de Waalse krant L’Avenir.
De brand vond plaats in een woning bovenaan de rue des Crépalles, dichtbij de bekende Muur van Hoei voor wielerliefhebbers. Om 23.52 uur werd de brandweer gealarmeerd. Ondanks hun onmiddellijke inzet konden ze tijdens het blussen alleen maar vaststellen dat het al te laat was voor de zes bewoners.
De slachtoffers zijn Martine, Robert en hun vier dochters. Robert had ook al drie kinderen uit een eerder huwelijk, die gelukkig niet in het gebouw aanwezig waren. “Het was een normaal, rustig gezin,” vertelt Odette aan L’Avenir. “Ze woonden daar al meer dan tien jaar. En ondanks dat het leven niet altijd gemakkelijk was, ontbrak het de kinderen aan niets. Martine nam hen vaak mee naar de speeltuin om plezier te maken. Ze had geen auto, maar ze gaf alles voor haar mooie gezin.”
Het exacte verloop van de gebeurtenissen blijft vooralsnog onduidelijk. “Ik weet niet wat er is misgegaan, niemand wilde hen pijn doen. Twee jaar geleden verloren we al mijn broer. Dit is echt een vernietigende klap. Ik hoorde vanochtend wat er was gebeurd toen ik naar het nieuws keek en ben sindsdien helemaal van streek.”
Groot hart
Ook Isabelle Daniels, naar eigen zeggen Martines “beste vriendin”, is “bedroefd en geschokt”, vertelt ze aan L’Avenir. “We waren al heel lang bevriend, minstens 15 jaar.” Isabelle was een overbuur van het gezin in de rue des Crépalles maar verhuisde uiteindelijk naar een andere straat in de gemeente. Toch bleef ze in contact met Martine en haar gezin. “Ik kende Robert en de kinderen goed. Onze kinderen gingen samen naar school en naar de activiteiten van de Faucons Rouges (een Waalse jeugdbeweging, red.). Ik heb Martine nooit uit het oog verloren. Tijdens de zwangerschap van haar jongste kind ben ik zelfs enkele keren met haar meegegaan naar consultaties.”
Ze beschrijft Martine als de vriendelijkheid zelve. “Hun kinderen waren heel beleefd en zorgden nooit voor problemen. Martine zelf werkte niet meer, maar zorgde voor haar man, die rug- en beenproblemen had. Ze had een erg groot hart. Ze zorgde ook voor haar vier dochters en was altijd betrokken bij de buitenschoolse activiteiten van de Sainte-Claire school. En als ze naar de bakker ging, nam ze altijd een extra brood voor mij mee. Eigenlijk probeerde ze altijd iedereen te helpen.” Isabelle wil snel duidelijkheid over wat er precies is gebeurd.
Een branddeskundige zal ter plaatse onderzoeken of het om een ongeluk ging.
