In Limburg en andere delen van Nederland wordt het steeds lastiger om geschikte huisvesting te vinden voor grote gezinnen van statushouders. Vooral gezinnen van zeven personen of meer vormen een uitdaging voor gemeenten en woningcorporaties. Het verhaal van een Somalisch gezin in Weert, met vijftien kinderen, geeft een beeld van de obstakels en mogelijke oplossingen voor de huisvesting van deze grote gezinnen.
Qasim Sid en Dhaahin Madoobe kwamen in 2010 vanuit Somalië naar Nederland, destijds met twaalf kinderen. Na anderhalf jaar in een asielzoekerscentrum in Winterswijk verhuisden ze naar Weert, waar het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA) hen aan een woning koppelde. In Nederland kregen zij nog drie kinderen, waardoor het gezin uiteindelijk uit zeventien personen bestaat. Hun woning in Weert is feitelijk samengesteld uit twee woningen van elk honderd vierkante meter, oorspronkelijk bedoeld voor de huisvesting van mensen met een beperking.
Ondanks de ruime afmetingen van hun woning was het jarenlang improviseren voor de familie. Inmiddels zijn vijf van de kinderen het huis uit, wat iets meer ruimte geeft aan het gezin.
Wachtlijst voor grote gezinnen in Limburg
De woningnood is niet alleen voor de familie Qasim een probleem. Limburgse gemeenten hebben een wachtlijst met grote statushoudergezinnen die dringend een woning nodig hebben. Op 1 oktober stonden nog achttien gezinnen van zeven personen of meer op de wachtlijst. Sinds 2020 zijn er weliswaar 107 grote gezinnen gehuisvest, maar het aanbod blijft beperkt.
Geschikte woningen vinden is moeilijk, omdat sociale huurwoningen vaak rijtjeshuizen of twee-onder-een-kapwoningen zijn. Soms worden woningen samengevoegd, vergroot met dakkapellen of tijdelijk aangepast om een groot gezin te kunnen huisvesten. Zo leidde de verbouwing van een woning voor een elfkoppig asielgezin vorig jaar tot bouwkosten van 70.000 euro.
Subsidies voor woningaanpassingen
De Rijksoverheid stelt subsidies beschikbaar voor gemeenten die woningen willen aanpassen om grote gezinnen te huisvesten. In Horst aan de Maas is met deze subsidie een huis geschikt gemaakt voor een gezin van zeven personen. Ook andere gemeenten, zoals Roerdalen, hebben met deze regeling woningen aangepast. Zo zijn in Sint Odiliënberg twee gezinnen van tien personen of meer ondergebracht, waarvan één gezin over twee huizen verdeeld werd.
Hoewel de familie Qasim al jarenlang in hun woning in Weert woont, is een verhuizing mogelijk aanstaande. Woningcorporatie Wonen Limburg overweegt de scheidingsmuur tussen de twee woningen te herstellen. Als dat gebeurt, zou het gezin zich moeten verdelen over de twee aparte woningen of op zoek moeten naar een nieuwe woonplek.
